Her şey tek bir damla ile başlıyor – Füsun YÜRÜTEN – Temmuz 2013
Yürekte yaratılan tek bir damlacık sevgi, huzur veya öfke ve korku …
Tıpkı içinde elmaya ve elma ağacına ait tüm sırları saklayan bir zerrecik olan elma çekirdeğinin uygun ortam bulduğunda büyüyüp, yeşerip, sonunda tekrar elmalar vermesi gibi, o damlacık da uygun ortamı bulduğunda büyüyor ve okyanusa dönüşüyor. Sevgi ise sevgi okyanusu, öfke ise öfke okyanusu…
Ve bu okyanus öylesi yayılıyor ki, aslında benden ayrı olmayan tüm dünyayı da etkiliyor, dünyaya yayılıyor. Tek bir damla tüm dünyayı etkiliyor. Ben fark etmesem de bu böyle. Tıpkı bir kelebek etkisi gibi… Yürekte yaratılan tek bir damla, özünde ne taşıyorsa, tüm dünyayı onun ile etkiliyor.
Bizim “gerçek yaratıcılığımız” bence en basiti anlamıyla bu. Yüreğimizde yarattığımız sadece tek bir damla ve o damlanın tüm dünyayı kendince bir yolla etkileyişi. Büyümesi benim o yaratım sırasındaki enerjime bağlı, daha sonrasında kendisi için bulabildiği uygun ortamlar.
Yüreği hepten sevgi olmuş bir varlıkta, öfkenin besleneceği hiç bir ortam/enerji yok. Ben ne kadar dengede isem, hep aynı tip damlalar yaratıyorum ve yarattıklarımın etkisi katlanarak artıyor. Bu arada bu damlalarla uyum içinde olmayan diğerlerini besleyecek enerji de üretmiyorum. Dolayısı ile onlar beni etkileyemedikleri gibi, benden beslenerek büyüme şansları da olmuyor.
Seçimim yüreğimin ışığının dengede ve huzurlu olarak hep sevgiyi yaratması…
Yüreğimizin ışığı hayatımızı sevgi ile aydınlatsın.
